Η ιστορία της Ιταλίας μπορεί να σκιαγραφηθεί από την κάθε διαφορετική της πόλη. Κάθε πόλη διαμόρφωσε την κοινωνική, πολιτιστική και πολιτική της ταυτότητα και έζησε τις δικές της δόξες και ήττες.
Αυτό ήταν ιδιαίτερα έντονο κατά την Αναγέννηση, όταν οι πόλεις-κράτη της Ιταλίας ανταγωνίζονταν για την υπεροχή. Η Ρώμη, η Βενετία, η Φλωρεντία ή οι περιοχές της Σικελίας έπαιξαν τον δικό τους μοναδικό ρόλο στη διαμόρφωση της Ιταλίας.
Αυτές οι πόλεις βρίσκονταν κάτω από τον έλεγχο πλούσιων δυναστειών που είχαν μια συνεχή ανησυχία και έλξη για την εξουσία, μεταξύ των οποίων οι Μέδικοι της Φλωρεντίας, οι Σφόρτσα του Μιλάνου και οι Μπόρτζια της Ρώμης.
Έτσι λειτούργησε και η περιοχή της Πάρμα. Το Δουκάτο της Πάρμα δημιουργήθηκε το 1545 σαν Φέουδο του Πάπα Παύλου Γ΄, με σκοπό να το κληροδοτήσει στο γιο του Πιέρ Λουίτζι, ώστε η παπική οικογένεια Φάρνεζε να διασφαλίσει την αυξημένη επιρροή της στη Πάρμα.
Απομειναρια αυτής της αντίληψης είχαν μείνει μέχρι πρόσφατα στη Πάρμα, όπως τη δεκαετία του 1990, όπου η οικονομική επιρροή της οικογένειας Τάντσι βοήθησε την πόλη της Πάρμας να ακμάσει όπως ποτέ πριν, αλλά ταυτόχρονα γιγάντωσε και τη ποδοσφαιρική Πάρμα. Ας τα πάρουμε όλα από την αρχή.
To club ιδρύθηκε επίσημα τον Ιούλιο του 1913 με την ονομασία Verdi Foot Ball Club πρός τιμήν του Τζουζέπε Βέρντι, που κατάγεται από την περιοχή. Υπήρξε ιδρυτικό μέλος της Serie B και Serie C. Πρώτα έπαιξε σε επίσημη λίγκα το 1919/1920, το 1923 απέκτησε το δικό της γήπεδο το Stadio Ennio Tardini, ενώ με την πτώση της ομάδας στη 3η κατηγορία το 1930 μετονομάστηκε σε Associazione Sportiva Parma. Μέχρι το 1989 η αγωνιστική ιστορία της ομάδας δεν έχει κάτι το ιδιαίτερο. Αποτελείται από συνεχόμενες χρονιές που περνούν μεταξύ της Serie D και της Serie B χωρίς κάποια σημαντική επιτυχία. Το 1960 μετά από δικαστικές διαμμάχες η ομάδα θα αλλάξει το όνομα σε Parma football club, ενώ το 1970 η Associazione Calcio Parmense, μια τοπική ομάδα της περιοχής που θα έχει μόλις παίξει στη Serie D, θα κερδίσει δικαστικώς το δικαίωμα να χρησιμοποιεί το όνομα του συλλόγου, τα χρώματα και το έμβλημα με τον σταυρό, που είχε χρησιμοποιηθεί στις πρώτες εμφανίσεις της ομάδας. Αυτό έδωσε μια οικονομική ανάσα στο σύλλογο.
Φτάνουμε λοιπόν στο 1989, η Πάρμα προσλαμβάνει για προπονητή τον Νέβιο Σκάλα και εξασφαλίζει την άνοδο για πρώτη φορά στην ιστορία της στη Serie A. Στα χρόνια αυτά εμφανίζονται μεγάλες επενδύσεις από τη μητρική εταιρεία Parmalat. Με αυτό το τρόπο η Πάρμα εξασφαλίζει τη συμμετοχή της στο κύπελλο ουέφα του 1991 ενώ την επόμενη χρονιά θα φτάσει στην πρώτη πραγματικά μεγάλη της επιτυχία. Ξεκινώντας από το δεύτερο γύρο του Copa Italia και περνώντας τα εμπόδια των Παλέρμο, Φιορεντίνα, Τζένοα και Σαμπτόρια φτάνει στο μεγάλο τελικό με αντίπαλο τη Γιουβέντους. Εκεί σε ένα διπλό τελικό κερδίζει το Κύπελλο Ιταλίας, ανατρέποντας μάλιστα το 1-0 από το πρώτο παιχνίδι από τη γηραιά Κυρία! Τη σεζόν 1992/1993 θα έχει την πρώτη ευρωπαϊκή της επιυχία κατακτώντας το Κύπελλο Κυπελλούχων με την νίκη της με 3-1 ενάντια στην Άντβερπ, ενώ την επόμενη χρονιά έχοντας αποκλείσει ομάδες όπως ο Άγιαξ και η Μπενφίκα θα φτάσει έως τον τελικό του Κυπέλλου Κυπελλούχων, όπου θα χάσει από την Άρσεναλ με 1-0.
Τη σεζόν 1995 η Πάρμα όμως θα γνωρίσει μια μεγάλη επιτυχία, θα κατακτήσει το Κύπελλο Ουέφα νικώντας ξανά σε ένα διπλό ματς την Γιουβέντους! Έτσι θα βάλει στο παλμαρέ της ένα Ευρωπαϊκό τίτλο. Την ίδια χρονιά η Γιουβέντους θα πάρει εκδίκηση στο τελικό κυπέλλου, στερώντας έναν ακόμα τίτλο από την Πάρμα.
Από το 1996 θα περάσουν από το κλαμπ προπονητές όπως ο Αντσελότι ή ο γνωστός μας Αλμπέρτο Μαλεζάνι, με την Πάρμα να συνεχίζει στο δρόμο των επιτυχιών με μια δεύτερη θέση στο πρωτάθλημα αλλά και την κατάκτηση ενός περίεργου Νταμπλ, καθώς θα σηκώσει το κύπελλο Ιταλίας ενάντια στη Φιορτεντίνα και το κύπελλο Ουέφα ενάντια στη Μαρσειγ με ένα σβηστό 3-0. Επιπλέον το 1999 ακολουθεί η κατάκτηση το Σουπερ καπ Ευρώπης και 3 χρόνια αργότερα θα ακολουθήσει το τρίτο κύπελλο Ιταλίας ενάντια στη Γιουβέντους. Η Πάρμα λίγο πριν την μεγάλη απογοήτευση έχει εγκαθιδρύσει τον ευατό της σαν μία από της εφτά μεγάλες κυρίες του Ιταλικού ποδοσφαίρου. Παράλληλα η Πάρμα θα βγάλει παίκτες όπως ο Νεντβεντ, ο Κρέσπο (ρεκόρ πώλησης στη Λάτσιο το 2000), ο Μπουφόν, ο Βερόν, Λιλιαν Θουράμ και άλλοι σπουδαίοι μπαλαδόροι, ενώ στην ομάδα αγωνίστηκαν και οι γνωστοί Σέτρζιο Κονσεισάο και Ματίας Αλμέιδα.
Από το 2004 και μετά όμως τα πράγματα μόνο ρόδινα δεν ήταν για τους σταυροφόρους! Το οικονομικό σκάνδαλο της μητρικής εταιρείας Parmalat θα βυθίσει στο οικονομικό χάος το σύλλογο που θα επανιδρυθεί άλλες δύο φορές το 2007 και το 2014. Τα χρηματο-οικονομικά αδικήματα του συλλόγου θα τον αναγκάσουν να δηλώνεται σε όλο και μικρότερες κατηγορίες, ξαναφτάνοντας στον εφιάλτη της Serie D το 15/16. Τα 8 τρόπαια μέσα σε μια μυθική δεκαετία μας θυμίζουν ότι η Πάρμα ίσως να μην έχει πει ακόμα την τελευταία της λέξη στο ιταλικό πρωτάθλημα, καθώς από το μηδέν δημιούργησε ένα μύθο.
Ας μην ξεχνάμε ότι η πόλη της Πάρμα είναι από τις πιό ανταγωνιστικές. Ο όρος "campanilismo" - ή τοπικός πατριωτισμός - είναι εξαιρετικά αισθητός μεταξύ των ανθρώπων της Πάρμας. Βρίσκεται στην Εμίλια-Ρομάνια, μια περιοχή περιορισμένη από τον ποταμό Πό και συνορεύει με την Τοσκάνη, τη Λιγουρία, τη Λομβαρδία και τη Βενετία, οι φυσικοί πόροι της έκαναν ιστορικά μια πόλη ευημερούσα. Πράγματι, οι Παρμιτζιάνοι μπορεί να είναι κάπως παραπάνω ανταγωνιστικοί. Η Πάρμα είναι μια πόλη που έχει ένα θέατρο (Teatro Regio) που ανταγωνίζεται την La Scala του Μιλάνου, Lamborghinis που ανταγωνίζονται τις Ferrari της Μοντένα και κάποια από τα καλύτερα προϊόντα του κόσμου, όπως το prosciutto di Parma και το τυρί Parmigiano-Reggiano. Γιατί λοιπόν να μην ξανα γίνουν και ποδοσφαιρικά ανταγωνιστικοί;!
إرسال تعليق